Fortis Tank

Dziennik Ustaw 2010 nr 109 poz. 719 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w § 11.1. określa, że dopuszcza się przechowywanie paliw płynnych klasy III na potrzeby własne użytkownika w zbiorniku naziemnym dwupłaszczowym o pojemności do 5 m­³ :

• 11.1 Dopuszcza się przechowywanie paliw płynnych klasy III, na potrzeby własne użytkownika, w zbiorniku naziemnym dwupłaszczowym o pojemności do 5 m³.

2. Zbiornik do przechowywania paliw płynnych klasy III na potrzeby własne użytkownika, o którym mowa w ust. 1, należy sytuować z zachowaniem następujących odległości:

1) 10 m – od budynków mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej; 2) 5 m – od innych obiektów budowlanych i od granicy działki sąsiedniej.

3. Odległości, o których mowa w ust. 2, mogą być zmniejszone o połowę, pod warunkiem zastosowania pomiędzy budynkiem lub obiektem a zbiornikiem ściany oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120 zasłaniającej zbiornik od strony budynku lub obiektu.
4. Dopuszcza się wykonanie ściany zewnętrznej budynku lub obiektu od strony zbiornika jako ściany oddzielenia przeciwpożarowego, o której mowa w ust. 3.

  W przypadku niezastosowanie się do w/w przepisów odpowiednie organy mogą nałożyć na przedsiębiorcę  kary wraz z zakazem korzystania lub rozbiórką wewnętrznej stacji paliw.

Zbiorniki z tworzywa sztucznego podlegają dozorowi technicznemu, który wykonywany może być w formie uproszczonej i ograniczonej. Dozorem technicznym uproszczonym objęte są zbiorniki o pojemności  do 2,5 m³, a zbiorniki o pojemności 2,5 m³ - 15 m³ podlegają pod dozór techniczny ograniczony. Uwarunkowane jest to wpisem do § 63 Dziennika Ustaw Nr 113 Poz. 1211 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 września 2001 r.

Zbiorników do paliwa o pojemności nieprzekraczającej 2,5 m³ można, ale nie trzeba zgłaszać do UDT, gdyż nie podlegają obowiązkowi wykonywania badań technicznych. W przypadku gdy użytkownik wyraża chęć zgłoszenia urządzenia do UDT, procedura wydania protokołu odbioru przebiega podobnie jak w przypadku dozoru ograniczonego. Różni się ona tym, że inspektor po kontroli urządzenia wydaje jedynie protokół odbiorczy, ale decyzji na eksploatację zbiornika już nie, gdyż nie jest to wymagane przez Rozporządzenie. Koszt przeprowadzenia takiej inspekcji wynosi 250 zł. W przypadku gdy eksploatujący nie zgłosi zbiornika do UDT, to powinien zapewniać konserwację urządzenia wykonywaną przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia.

Jak wspomniano wyżej, posiadając zbiornik o pojemności w przedziale 2,5 m³ - 15 m³ należy złożyć wniosek do lokalnej jednostki Urzędu Dozoru Technicznego. Szczegółowy wykaz jednostek znajduje się na stronie internetowej www.udt.gov.pl/kontakt-udt

• Rejestracja urządzenia w UDT

W celu zarejestrowania urządzenia technicznego należy złożyć do Oddziału UDT wniosek o przeprowadzenie badania/zmianę danych urządzenia podlegającego dozorowi technicznemu/eksploatującego (patrz zał. nr 1 kompendium). Do wniosku należy dołączyć dwa komplety dokumentacji urządzenia (w języku polskim) dla każdego ze zgłaszanych urządzeń. Kompletna dokumentacja techniczna przekazywana jest w kopercie przy dostawie zbiornika. Należy również dołączyć plan usytuowania zbiornika z uwzględnieniem miejsca ustawienia zbiornika oraz związanych z nim urządzeń i rozmieszczenia sąsiadujących obiektów – można sporządzić odręczny rysunek. Wniosek i wymagane druki załączników dostępne są pod adresem internetowym https://www.udt.gov.pl/formularze . Wymagane dokumenty można złożyć osobiście, pocztą bądź przez Internet przez platformę ePUAP, jednak zalecaną opcją jest wybranie się do urzędu osobiście.

• Weryfikacja dokumentacji przez UDT

Właściwy Oddział UDT rozpatrzy wniosek bez zbędnej zwłoki. Po uzupełnieniu ewentualnych braków, Inspektor UDT przystąpi do badania odbiorczego. W celu przeprowadzenia badania, Inspektor UDT uzgodni (zazwyczaj telefonicznie) ze zgłaszającym termin i miejsce badania oraz poda wymagania odnośnie sposobu jego przygotowania.

• Badanie odbiorcze

Celem badania jest potwierdzenie, że urządzenie może być przekazane do bezpiecznej eksploatacji. Badanie odbiorcze jest wykonywane przez Inspektora UDT w obecności przedsiębiorcy eksploatującego urządzenie techniczne. Sprawdzane jest miejsce usytuowania zbiornika, brak ew. uszkodzeń, czystość przestrzeni międzypłaszczowej oraz działanie urządzenia kontroli wycieku – Apollo Smart lub Apollo Visual Bunded.

• Wydanie decyzji

Pozytywny wynik badania pozwoli Inspektorowi UDT na wydanie decyzji zezwalającej na eksploatację urządzenia. Na podstawie wydanej decyzji zostanie założona księga rewizyjna urządzenia - sposób jej dostarczenia zostanie uzgodniony. Decyzja wydawana jest raz na 2 lata. Po badaniu wysyłany jest rachunek w wysokości 250 zł (płatny raz na 2 lata). Gdy okres 2 lat minie, Inspektor kontaktuje się z właścicielem zbiornika w celu przeprowadzenia kolejnego badania.

W Dzienniku Ustaw 2010 nr 109 poz. 719 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w § 11.1. określone jest, że zbiornik do przechowywania paliw płynnych klasy III na potrzeby własne użytkownika, należy sytuować z zachowaniem odpowiednich odległości. Poniższy rysunek przedstawia wiele wariantów ustawienia. Kwestia materiału jako podłoża pod zbiornik nie jest ściśle określona, jednak w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 r. (Dz. U. Nr 243, poz. 2063) Rozdział 4 §38 pkt 1 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, napisane jest, że w otoczeniu obiektów technologicznych, tam gdzie mogą wystąpić wycieki ropy naftowej i produktów naftowych, należy wykonać uszczelnienie terenu zabezpieczające przed przenikaniem produktów naftowych do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych. Do każdego zbiornika Fortis Tank przygotowany jest projekt fundamentu jaki należy wykonać. Projekt otrzymuje się podczas zakupu zbiornika wraz z instrukcją i karta gwarancyjną.    

Ustawienie więcej niż jednego zbiornika 5000 L jeśli Inspektor podległej jednostki Straży Pożarnej zezwoli na umieszczenie takiej instalacji. W zależności od interpretacji Inspektora pojemność 5000 l może być graniczną wartością jaka może być zainstalowana na posesji. W większości wypadków zostaje wyrażona zgoda na zainstalowanie wielu zbiorników z tym, że pojedynczy może mieć maksymalnie 5000 l. Zatem należy udać się do lokalnej jednostki Straży Pożarnej, aby uzyskać od niej zezwolenie na taką instalację.

Zgłoszenie obejmuje instalacje niewymagające pozwolenia. W Rozporządzeniu ministra środowiska z 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz. U. z 2010 r. nr 130 poz. 881) wymienia się w pkt. 16 instalacje do przesyłu, przeładunku lub magazynowania paliw płynnych. Zbiorniki do paliw są instalacjami wymienionymi w Rozporządzeniu ministra środowiska z 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. z 2010 r. nr 130 poz. 880). Zgodnie z Prawem ochrony środowiska z 27 kwietnia 2001 r. (Dz.U. 2016 r. poz. 672 ze zm. Art. 3 pkt 6 przez instalację rozumiemy m.in. stacjonarne urządzenie techniczne. Znajdujące się w ofercie zbiorniki standardowo wyposażone są w układ dystrybucyjny, czujnik poziomu paliwa, wąż wylewowy z nalewakiem automatycznym, odpowietrznik, dlatego uznać należy, że zbiorniki stanowią urządzenia techniczne. Zbiorniki do przechowywania paliwa stanowią instalację w rozumieniu przepisów POŚ, jeżeli eksploatowane są w jednym miejscu, a ich przewożenie ma charakter incydentalny. Długotrwałe funkcjonowanie określonego urządzenia w danym miejscu związane z emisją ma wpływ na stan środowiska. Z uwagi na fakt, że eksploatacja zbiorników związana jest z powstawaniem emisji uznać należy, że zakup zbiornika powinien zostać zgłoszony odpowiednim organom ochrony środowiska. Zgłoszenia instalacji mogącej negatywnie oddziaływać na środowisko trzeba dokonać:

• Przed rozpoczęciem eksploatacji - Na 30 dni przed planowym terminem rozpoczęcia eksploatacji. Jeżeli w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku zgłoszenia instalacji do właściwego organu nie wniósł on żadnych uwag, można rozpocząć eksploatację (jest to zgodne z Kodeksem postępowania administracyjnego).
• Podczas eksploatacji - W terminie 6 miesięcy od dnia, w którym instalacja została objęta obowiązkiem zgłoszenia.

Nie istnieje obligatoryjny wzór zgłoszenia. Jednakże zgodnie z art. 152 ust. 20 ustawy Prawo ochrony środowiska wymagane jest, aby zgłoszenie instalacji zawierało:

• oznaczenie prowadzącego instalację, jego adres zamieszkania lub siedziby,
• adres zakładu, na którego terenie prowadzona jest eksploatacja instalacji,
• rodzaj i zakres prowadzonej działalności, w tym wielkość produkcji lub wielkość świadczonych usług,
• czas funkcjonowania instalacji (dni tygodnia i godziny),
• wielkość i rodzaj emisji,
• opis stosowanych metod ograniczania wielkości emisji,
• informację o tym, czy stopień ograniczania wielkości emisji jest zgodny z obowiązującymi przepisami.

  Wzór pisma załącznik nr 3 , pismo można pobrać ze strony www.fortistank .pl Organami ochrony środowiska, do których należy przekazać zgłoszenie instalacji, to:

• marszałek województwa: gdy instalacja wymagająca zgłoszenia zlokalizowana jest w granicach zakładu, na którego terenie eksploatowana jest również instalacja, która może zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
• regionalny dyrektor ochrony środowiska: dla instalacji na terenach zamkniętych (pojęcie terenów zamkniętych definiuje m.in. ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne, gdzie przez tereny zamknięte rozumiemy tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów);
• starosta: dla pozostałych instalacji;
• prezydent miasta: dla pozostałych instalacji, jeśli instalacja zlokalizowana jest na terenie miasta na prawach powiatu.

Instalację należy zgłosić do odpowiedniego organu ochrony środowiska, właściwego ze względu na miejsce eksploatacji instalacji. Opłata: 120 zł − opłata skarbowa za przyjęcie zgłoszenia instalacji mogących negatywnie oddziaływać na środowisko, z których emisja nie wymaga pozwolenia.